Choroby
Choroby skóry, którymi zarazisz się na urlopie
BRODAWKI/KURZAJKI
Brodawki (potocznie zwane kurzajkami) wywołuje wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), który ma aż 100 typów. Brodawki najczęściej występują na dłoniach, stopach, twarzy oraz narządach płciowych. Wizualnie można porównać je do twardych grudek, niekiedy są to po prostu narośla o białym lub szarobrunatnym kolorze. Brodawka ma średnicę od kilku do kilkunastu milimetrów. Brodawki, które pojawiają się na stopach, są często mylone z odciskami.
Jak dochodzi do zakażenia?
Do zarażenia się kurzajkami najczęściej dochodzi poprzez bezpośredni dotyk (np. podanie ręki) oraz pośredni kontakt z wirusem, który może znajdować się na poręczy, klamce, czy innej powierzchni, która została wcześniej zakażona przez osobę chorą. Osoba zakażona może sama roznieść brodawki po swoim ciele, dotykając ich, a później np. drapiąc się w różnych miejscach. Kurzajkami można zarazić się również na basenie, w saunie, szatni, łazience, czy na sali gimnastycznej.
Jak się leczy kurzajki?
Jeżeli na Twoich dłoniach lub stopach pojawiły się kurzajki, czy też inne zmiany skórne, natychmiast udaj się do dermatologa. Lekarz zbada skórę i po jej zdiagnozowaniu, zaleci odpowiednie leczenie.
- Pozbywanie się kurzajek w niektórych przypadkach jest nieprzyjemne i bolesne. W zależności od typu, usytuowania i wielkości, usuwa się je przez krioterapię, czyli ciekłym azotem; elektrokoagulacją, czyli prądem, laserem lub mechaniczne, skalpelem, po uprzednim znieczuleniu obszaru zabiegowego - mówi dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog, ekspert medycyny estetycznej, właściciel Clinica Dermatologica.
Jak się ochronić przed kurzajkami?
Po pierwsze - zawsze i wszędzie nosić klapki, bez względu na to, w jak zadbanym i eleganckim miejscu spędzamy urlop. Czy jest to łazienka w pięciogwiazdkowym hotelu, czy luksusowe SPA, czy miejski basen. Starajmy się całkowicie unikać stawiania bosych stóp w takich miejscach i jak najczęściej myjmy ręce. Jeśli akurat podróżujemy i nie mamy możliwości umycia rąk, warto mieć przy sobie żel antybakteryjny i użyć go po kontakcie z powierzchniami, które mogą być zakażone (klamka, poręcz). Co więcej, wirus uaktywnia się u osób osłabionych przez stres, chorobę, czy przemęczenie. Dlatego warto zadbać o poprawienie odporności organizmu - odpowiednią ilośc snu i racjonalną dietę. Można wspomóc się suplementami diety w postaci tranu lub preparatu z kwasami omega-3.
GRZYBICA STÓP I PAZNOKCI
Istnieje kilka rodzajów grzybicy - m.in. międzypalcowa, potnicowa i złuszczająca, jednak wszystkie zaczynają się tak samo - od zaczerwienienia, pieczenia i świądu skóry stóp. Po jakimś czasie, gdy grzybica się rozwinie na skórze, pojawiają się drobne pęcherzyki i obrzęk, a nieleczona prowadzi do pękania zakażonej skóry, łuszczenia, a nawet odchodzenia dużymi płatami.
Jak dochodzi do zakażenia?
Do zakażenia grzybicą dochodzi zarówno poprzez bezpośredni kontakt ze stopami osoby cierpiącej na to schorzenie, jak i przez kontakt pośredni. Wystarczy stanąć boso na powierzchni, na której znajduje się grzyb (np. podłoga w łazience, prysznic, wanna), czy też użyć tych samych przyborów do pielęgnacji stóp (np. pilnika czy myjki). Organizm osłabiony antybiotykoterapią, stresem, czy niewłaściwą dietą, jest tym bardziej podatny na zakażenie.
Jak się leczy grzybicę?
Im szybciej rozpocznie się leczenie grzybicy, tym łatwiej jest się jej pozbyć.
- Jeżeli akurat przebywamy na urlopie i nie mamy możliwości wybrania się do dermatologa, warto sięgnąć chociażby po preparaty dostępne bez recepty. Czas działa na naszą niekorzyść, zatem trzeba podjąć szybkie działanie. Niemniej, zmiany na skórze stóp należy jak najszybciej pokazać dermatologowi, który przeprowadzi dokładny wywiad lekarski i badania oraz zaleci jak najskuteczniejsze leczenie. Niekiedy może być to terapia doustnym środkiem, który przyjmuje się przez 4-6 tygodni, w innych przypadkach będzie to stosowanie maści - mówi dr n. med. Dorota Kozicka, specjalista dermatolog, ekspert medycyny estetycznej z Clinica Dermatologica.
Warto pamiętać również o tym, aby po zdiagnozowaniu grzybicy, pozbyć się obuwia, które mogło zostać zakażone i aby używać jednorazowych ręczników do wycierania stóp.
Jak się ochronić przed grzybicą?
Podobnie jak w przypadku kurzajek, najważniejsze jest unikanie bezpośredniego kontaktu bosych stóp z podłożem w takich miejscach, jak basen, łazienka hotelowa, klub fitness, siłownia, ogólnie dostępny prysznic. Warto wszędzie nosić klapki i dbać o higienę stóp.
ŚWIERZB
Świerzb jest chorobą skóry, którą niezwykle łatwo zarazić się w dużych skupiskach ludzi, zarówno przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, jak i przez kontakt pośredni. Wbrew obiegowej opinii, ta choroba nie dotyczy tylko osób, które nie przestrzegają podstawowych zasad higieny, ale każdego, niezależnie od wieku czy stylu życia. Świerzbowiec to maleńki pasożyt należący do gromady pajęczaków, który pełza na powierzchni rozgrzanej skóry. Po kopulacji, samiec ginie, a samica drąży w warstwie rogowej naskórka tzw. nory świerzbowcowe, w których składa dziennie 2-3 jaja. Po około trzech tygodniach rozwijają się osobniki dorosłe, zatem przez ten czas osoba zakażona może nie wiedzieć, że nosi na skórze tę chorobę. Objawy świerzbu to intensywne sędzenie skóry, szczególnie po rozgrzaniu ciała (np. w saunie czy kąpieli) oraz pojawienie się grudek i pęcherzyków na skórze.
Jak dochodzi do zakażenia?
Drogą zarażenia jest najczęściej bezpośredni kontakt z zakażoną skórą. Zarazić się można podczas seksu i spania w tym samym łóżku oraz noszenia, a nawet przymierzania tej samej odzieży. Zatem z wakacyjnych zakupów, a szczególnie wyprzedaży, możemy wrócić z niemiłą niespodzianką.
Jak się leczy świerzb?
Jako że objawy ujawniają się po 3-4 tygodniach od zarażenia, leczeniu powinny zostać poddane również osoby, z którymi chory miał bliski kontakt. W leczeniu stosuje się miejscowe środki przeciwświerzbowcowe (permetrynę, benzoesan benzylu, preparaty siarki), które nakłada się na całe ciało, a przy nadkażeniach bakteryjnych, dodatkowo zaleca się przyjmowanie antybiotyku.
Jak się ochronić przed świerzbem?
Nie należy mierzyć ubrań w sklepach, ani pożyczać swojej odzieży innym osobom. Warto unikać bezpośredniego kontaktu ze skórą przypadkowych osób.
RZĘSISTKOWICA
Rzęsitkowicę wywołuje pierwotniak, rzęsistka Trichomonas vaginalis, który rozwija się w pochwie i w cewce moczowej. Rzęsistkowica częściej atakuje kobiety niż mężczyzn. Objawy pojawiają się dość szybko, bo już 3 dni od zakażenia. U kobiet występują w postaci swędzenia i pieczenia pochwy oraz obfitych upławów o nieprzyjemnym zapachu. Mężczyźni są nosicielami tego pasożyta i często choroba przebiega u nich bezobjawowo. Niekiedy pojawia się u nich jedynie biały wyciek z cewki moczowej i pieczenie. Potwierdzeniem zakażenia rzęsitkowicą jest laboratoryjne badanie próbki wydzieliny pobranej u kobiety z pochwy, a u mężczyzny – z cewki moczowej.
Jak dochodzi do zakażenia?
Mimo że rzęsistkowica atakuje strefę intymną, można się nią zarazić nie tylko podczas współżycia, ale również na basenie. Pasożyt jest silny i potrafi przetrwać w wodzie, na bieliźnie, gąbce, ręczniku i zarazić kolejną osobę.
Jak się leczy rzęsitkowicę?
Osoba zakażona powinna udać się do dermatologa, ginekologa lub urologa.
- Leczeniem rzęsitkowicy obejmuje się zarówno osobę zakażoną, jak i jej partnerów seksualnych. Aby pozbyć się pasożytów z organizmu, należy przyjmować leki przeciwpierwotniakowe, które hamują ich rozwój. Po około trzech tygodniach wykonuje się badanie kontrolne, mające na celu ocenę skuteczności leczenia. Na tym etapie ponad 90 proc. pacjentów zostaje wyleczonych z rzęsitkowicy. Jeśli stanie się inaczej, terapia zostaje powtórzona. W trakcie leczenia zalecane jest wstrzymanie od stosunków płciowych oraz szczególne dbanie o higienę - mówi dr n. med. Marta Malek, specjalista dermatolog z Clinica Dermatologica.
Jak się ochronić przed rzęsitkowicą?
Osoby o obniżonej odporności powinny unikać basenów i toalet publicznych.